Akşamüzeri
boynu bükük başakların
güneşe karşı sessiz ayinleri başlar.
Her birinde ayrı telden bir ses!
Ruhumsa la diyor, lalala.
Çocukluğum benim
orman yangınım
notalar arasındaki es’im
kasırgalar bize yetmiyor.
Gelincikler çoğalmış, kırmızı
düşlerin bilekleri ince
dağlar küskün, uykuda.
Bahar gelmiş ama
kalbin bana atmıyor.
